Η ΑΕΚ είναι μια ομάδα με συγκεκριμένες δυνατότητες φέτος, με ΣΟΒΑΡΑ ελαττώματα, αδυναμίες, που μεγαλύτερη ανάγκη, έχει να κερδίζει και να φέρνει αποτελέσματα, ανεξάρτητα από τον τρόπο. Το πώς αυτή τη στιγμή και με τις συνθήκες που πάνε να διαμορφωθούν, ίσως είναι το τελευταίο που μετράει. Από εκεί και μετά είναι στη διακριτική ευχέρεια του καθενός, να παρακολουθεί ή όχι μια ομάδα που αγωνίζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Πάνω απ’ όλα όμως πρέπει να έχει πλήρη επίγνωση της πραγματικότητας για τις δυνατότητες της. Για την φετινή ΑΕΚ, έτσι όπως στήθηκε, διπλά σαν αυτά στη Βέροια και τον Πανθρακικό, θα έρθουν με πολλά βάσανα, ακόμα και αν το ματς κυλήσει ιδανικά.
Για τα παιχνίδια της ομάδας, πολλοί θα σχολιάσουν το πώς είναι δυνατό η ΑΕΚ να γυρίζει σε τριάδα στην άμυνα, για να κρατήσει αποτέλεσματα. Για το πώς είναι δυνατόν να κάνει καθυστερήσεις απέναντι στους ουραγούς του πρωταθλήματος για να μείνει αυτό το σκορ. Για το πως ο Πογιέτ γεμίζει την ομάδα αμυντικούς για να μαγκώσει η «Ένωση» τους τρεις πόντους, ώστε να μην τις ξεφύγουν. Ωστόσο η πραγματικότητα με βάση αυτό το ρόστερ είναι η συγκεκριμένη. Παρά τα χάλια του φετινού πρωταθλήματος και βασικών ανταγωνιστών της η «Ένωση» δεν φαίνεται καν καλύτερη απ’ αυτούς και απογοητεύει. Αυτό που θα μετρήσει ωστόσο στο τέλος, είναι οι στόχοι και η βαθμολογία. Ο Ουρουγουανός, δεν είναι ο προπονητής που θα στήσει μια θεαματική ΑΕΚ. Αυτή τη στιγμή η «Ένωση» θα παίζει για τα αποτελέσματα. Ψυχρά, κυνικά και δίχως περιστροφές. Αν η συνθήκη που διαμορφωθεί με τον Παναθηναϊκό, βαθμολογικά και οικονομικά είναι αυτή που φαντάζει ως πιθανότερη, για την «Ένωση» ο στόχος είναι ένας ως προς το Πρωτάθλημα. Η κατάληψη της 2ης θέσης.
Ως προς την ποιότητα των παικτών, δε νομίζω πως γίναμε σήμερα σοφότεροι. Σε καμία περίπτωση ο Μάνταλος δεν περιμένω να κάνει παπάδες γιατί θεωρώ πως πιέστηκε για να γυρίσει εγκαίρως. Ο Γιόχανσον αποτελεί τον απόλυτο επαγγελματία που θα προσπαθήσει για το καλύτερο (και συνήθως θα τα καταφέρει). Ο Μπουονανότε και ο Μπαρμπόσα είναι παίκτες με τρομερά σκαμπανεβάσματα στο ίδιο παιχνίδι. Ο Σιμόες είναι καταλυτικός σε πολλές στιγμές. Ο Γκάλο έχει τα καλά επιθετικά στοιχεία και ορισμένες αδυναμίες στην άμυνα. Από εκεί και μετά για τους υπόλοιπους που έπαιζαν τα κουκιά είναι...μετρημένα και συγκεκριμένα. Ο Μπαρόχα είναι εξαιρετικά ασταθής και δεν κάνει για πρώτος σε καμία περίπτωση. Τον Σοϊλέδη τον πέρνανε οι αντίπαλοι του με όλους τους πιθανούς τρόπους . Ο Άρθο είναι περιορισμένων δυνατοτήτων και γενικά ένα βαρύ κορμί. Ο Κολοβέτσιος σε σχέση με πέρσι στάσιμος. Ο Αραβίδης παλεύει αλλά μπροστά θες κάτι παραπάνω ακόμα και σαν εναλλακτική.
Ο Πογέτ έχει ένα ρόστερ που δεν το επέλεξε και με το οποίο θα πρέπει να πάρει αποτελέσματα. Η ψυχρή πραγματικότητα υπαγορεύει πως δεν μπορούμε να περιμένουμε θεαματικές βελτιώσεις, αν δεν προκύψουν σοβαρές ενισχύσεις. Δικαιολογώ απόλυτα τους Ενωσίτες που αισθάνονται απογοητευμένοι, όμως αν έβλεπαν ξεκάθαρα την πραγματικότητα εγκαίρως για τη φετινή ΑΕΚ, δεν θα βρίσκονταν τώρα σε κακό mood.
Για το 4-3-3 δεν θέλω να κάνω κάποιο σχόλιο ,θέλει πολλή δουλειά και τέλεια ισορροπία το συγκεκριμένο σχήμα και προϋποθέτει και πίεση στον αντίπαλο. Για να λειτουργήσει θέλει δουλειά, αλλά κι ενίσχυση με παίκτες που μπορούν να το υπηρετήσουν.